Biologie Olympiade Junior
Elk jaar doe ik met enkele klassen mee aan de Biologie Olympiade Junior. En ik ben niet de enige docent die dat doet. In de onderbouw van havo en vwo doen ruim 10.000 scholieren mee. De eerste ronde is een pittige theoretische toets van 1 lesuur. Ik kondig dat altijd ruim van tevoren aan en daar moet ik eens mee stoppen. In de onderbouw is dit nog nieuw voor ze dus dat gaat het ene oor in en het andere weer uit. En als ze dan ruim een week later het lokaal binnenkomen en de tafels los zien staan met een toetsblaadje er op dan schrikken ze zich een ongeluk. Een toets? Maar ik heb niets geleerd! En dat dan 28x en door elkaar. Tot ik “Biologie Olympiade!” door de klas bulder en dan valt het kwartje, gaan ze rustig zitten en geconcentreerd aan het werk. Hoe de makers van de toetsen het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar de reacties van leerlingen zijn altijd positief; “leuk, uitdagend, best wel pittig, interessant”.
En dan is het wachten op de uitslag. Die heb ik altijd al dezelfde avond hoor, maar het duurt iets langer voordat ik de prijsjes op de kop heb getikt. Ik geef de beste drie van elke klas altijd een aardigheidje. Dat moet natuurlijk iets biologisch zijn. Etenswaren (voeding en vertering) zijn altijd populair. Narcissen, hyacinten en petunia’s (ecologie) worden vooral door de moeders van de winnaars erg gewaardeerd. Na een week of drie is de landelijke uitslag bekend en open ik met veel ceremonieel het bijbehorende document en kijken we hoe ze gescoord hebben ten opzichte van de rest van Nederland. Altijd spannend. Vooral voor hen. U en ik weten dat de meesten gewoon rond het gemiddelde scoren. Dat vind ik dan een prachtige prestatie en ben altijd heel erg trots op ze! Ze willen gek genoeg altijd weten welke leerling en welke school er op de allerlaatste plaats staat. Misschien dat ik eens voor de gein de naam van hun afdelingsleider op die plek zet. Als je tot de beste tien procent van Nederland hoort krijg je een oorkonde van de organisatie, dus dat is nog een keer feest. Dan trommel ik altijd de bobo’s van de school op en de pr-man die dan weer een leuke fotoreportage op Facebook kan zetten.
De beste 10 havisten en vwo-ers van die lange, lange, lijst mogen deelnemen aan de finale. Die bestaat uit drie dagen practicum, colleges, toetsen en ontspanning, georganiseerd door een van de Hogescholen die ons land rijk is. Vorig jaar was dat de Hogeschool van Rotterdam. Ik mocht bij de prijsuitreiking aanwezig zijn, want Izmael uit mijn 3 havo klas was één van de finalisten. Het werd een indrukwekkende en vrolijke ceremonie. Indrukwekkend, omdat duidelijk werd hoeveel tijd en energie er door alle betrokkenen in de organisatie van dit evenement gestoken wordt. Maar ook door het niveau en de inzet van de deelnemende scholieren. Vrolijk, omdat het een groot feest was met veel grappige anekdotes van die afgelopen drie dagen. En ook omdat de hele ploeg de laatste nacht vrijwel niet had geslapen. Ze hadden afgesproken dat de eerste die in slaap zou vallen wakker zou worden met een ander fenotype. De make-up was inmiddels afgewassen, maar de vrolijk gekleurde nagels stonden Izmael nog prachtig. Ik weet zeker dat alle twintig deelnemers een ervaring hebben meegekregen die ze van hun leven niet meer zullen vergeten. En dat ze de komende jaren super gemotiveerd zullen zijn om ook deel te nemen aan de Nationale Biologie Olympiade voor de bovenbouw.
Rest mij niets anders dan hier een hele dikke dankjewel uit te spreken naar iedereen die bijgedragen heeft aan deze geweldige organisatie. En laten wij als biologiedocenten de Biologie Olympiade eren door volgend jaar met minimaal 12.500 scholieren mee te doen. Dan wordt de kans wel wat kleiner dat één van jouw leerlingen tot de finale doordringt, maar dan maak je er op je eigen school maar een mooi feest van.
Wessel Lageweg
Calandlyceum, Amsterdam